Dünyada yaklaşık 6,000 hazır yiyeceğin içinde aspartam adlı tatlandırıcı bulunmaktadır. Yaklaşık 4,000 hazır yiyecekte de diğer tatlandırıcılar kullanılmaktadır. İtalya’nın Bolonya şehrinde kanser araştırmaları yürüten Dr. Morando Soffritti ve ekibi yedi yıllık bir aspartam araştırmasının sonuçlarını açıkladılar. Araştırmaya göre Nutra-Sweet ve Equal markalarıyla satılan ve diyet Coca-Cola, diyet Pepsi gibi çok tüketilen içecekler de dahil olmak üzere birçok üründe kullanılan aspartam “kansere” yol açabiliyor. Melanie Warner’in 12 Şubat 2006 New York Times’taki yazısını kaçırmayın.
Derin Aspartam
İtalya’nın Bolonya şehrinde kanser araştırmaları yürüten Dr. Morando Soffritti ve ekibi yedi yıllık bir aspartam araştırmasının sonuçlarını açıkladılar. Araştırmaya göre Nutra-Sweet ve Equal markalarıyla satılan ve diyet Coca-Cola, diyet Pepsi gibi çok tüketilen içecekler de dahil olmak üzere birçok üründe kullanılan aspartam “kansere” yol açabiliyor.
Araştırmada farelere 70 kg ağırlığında bir insanın günde 4-5 şişe 200 mL’lik diyet içecek tüketmesine eşdeğer dozda diyet içecek verildi. 1900 fare üzerinde yapılan araştırmanın sonucunda farelerde yüksek oranda lösemi, lenfoma ve diğer kanser türleri görüldü. Araştırmayı gerçekleştiren kuruluş ise kanser konusunda araştırmalar yapan ve kâr amacı gütmeyen Ramazzini Onkoloji ve Çevre Bilimleri Vakfı.
Aspartam hakkında ortaya çıkarılan gerçekler, beklendiği üzere, aspartam lobicileri tarafından karalanmakta gecikmedi.
Dr. Soffritti’ye destek veren doktorlar ve araştırmacılar ise, aspartamın baş ağrısı, baş dönmesi, körlük gibi şikâyetlere yol açabilecek bir toksin olduğunu belirttiler.
Araştırma İngiliz Parlamentosu’ndan bir üyenin, aspartamın yasaklanmasını talep etmesine yol açtı. Avrupa Gıda Güvenliği Otoritesi Dr. Soffritti’nin 900 sayfalık araştırma sonuçlarını inceliyor. ABD Gıda ve İlaç Kurumu (FDA) ise, araştırmayı kendilerinin de inceleyeceklerini açıkladı. Bu kurumlar aspartama kısıtlama getirirlerse 570 milyon dolarlık bir sektöre darbe vurmuş olacaklar.
Dr. Soffritti birçok insanın, özellikle bebek bekleyen kadınlarla küçük çocukların aspartamlı ürünler yiyip içmesinden rahatsız. “Hayvanlarda kanserojen olan şey insanlarda da aynı etkiyi gösterecektir” diyor.
Bu araştırma, aspartamı ortaya çıkaran Dr. Searle’nin FDA onayı almak için 1970’lerde yaptığı çalışmaların eksiklikleri fark edildikten sonra gerçekleştirilmiş. Searle’nin de fareler üzerinde yaptığı deneyler, kanserin oluşmasını beklemeden, iki yıl gibi erken bir zaman içinde sona erdirildiği ve araştırma sonuçları yanlış yönlendirildiği için eleştiriliyor.
Derin aspartam: Rumsfeld, Monsanto, Bush, Reagan
FDA’nın aspartamı onaylama sürecinde ilginç isimler, ilginç gelişmelerin içinde yer aldı.
FDA belgelerine göre, kurum aspartamı onaylamadan önce Searle’nin yaptığı araştırmanın doğruluk ve güvenilirliğine yönelik ciddi kuşkular vardı. İlacın onaylanma süreci olan 1977-1985 yılları arasında Searle, şu anda ABD Savunma Bakanı olarak görev yapan Donald Rumsfeld tarafından yönlendiriliyordu. Searle 1985 yılında Monsanto’da işe alındı. Monsanto Searle’nin buluşunu daha sonra iki şirket arasında paylaştırdı. Bu şirketler Equal ve Canderel markalarını alan Merisant ve NutraSweet markasını alan J.W. Childs Equity Partners.
1976 senesine ait bir FDA raporuna göre Searle’nin aspartam ve başka ilaçlar için araştırmaları “dikkatsizce hazırlanmış, yanlış analiz edilmiş veya yanlış raporlanmıştı”. Searle’nin iki aspartam araştırmasının eksik veya yanıltıcı olup olmadığının incelenmesi için FDA Adalet Bakanlığı’ndan jürili bir soruşturma açılmasını talep etti.
FDA’nın o zamanlardaki memurlarından Richard Merrill 1977 yılında Illinois savcılarından Samuel K. Skinner’e 33 sayfalık bir mektup yazdı. Mektupta “Aldakton” isimli ilaç ve gıdalara konulan katkı maddesi aspartamın güvenilirliğini ölçmek için hayvanlarla yapılan deneylerde yanlış sonuçlar çıkarıldığını ve gerçeklerin saklandığını” ifade etti.
Maalesef jüri hiçbir zaman toplanamadı. Mektubun gönderilmesinden kısa bir süre sonra Skinner Adalet Bakanlığı’ndan istifa edip Sidley & Austin hukuk şirketinde çalışmaya başladı. Bu hukuk şirketi Searle’nin avukatlığını da yapmaktadır. Şu anda Sidley, Austin, Brown & Wood adını alan şirkette 12 yıl çalıştıktan sonra Skinner başkan George H. W. Bush’un ulaştırma bakanlığı görevine terfi etti. Skinner’ın savcılıktan istifasından bir yıl sonra, 1978’de eski yardımcısı William F. Conlon da bakanlıktan istifa ederek Sidley & Austin şirketine geçti.
Searle’nin aspartamın onaylanması için verdiği dilekçeden sonraki birkaç sene boyunca FDA’da anlaşmazlıklar yaşandı. Üç üyeli bir araştırma kurulu, Searle’nin çalışmalarında aspartamın farelerde beyin tümörünü artırdığının görüldüğünü ifade etti. Kurul üyeleri, aspartam hakkında daha fazla araştırma yapılıncaya kadar onay işlemlerinin durdurulması yönünde oy verdi.
Fakat, – Searle tarafından finanse edilmiş- başka bir gözden geçirme kurulu aspartamın güvenli olduğunu ifade etti. 1981’de, Ronald Reagan’ın atadığı yeni bir FDA yöneticisi, Arthur Hull Hayes işe başlar başlamaz aspartamı onayladı.
Hayes de, komplo teorilerini doğrularcasına, aspartamı onaylamasından bir yıl sonra FDA’dan ayrılarak Burson-Marsteller şirketinde danışman olarak işe başladı. Bu şirket de Searle’nin halkla ilişkiler ajansıydı…
Soffrotti’nin araştırmasını eleştirenlerden Kalori Kontrol Konseyi mensubu Lyn Nabors aspartam hakkında birçok başka çalışmaların yapıldığını ve hepsinin aspartamın güvenli olduğunu kanıtladığını söylüyor.
Aspartamı eleştiren uzmanlar ise, bu araştırmaların çoğunluğunu doğrudan veya dolaylı olarak aspartam üreticilerinin finanse ettiğini ifade ediyorlar. Ayrıca, söylediklerine göre, araştırma sonuçları parayı kimin verdiğine bağlı olarak değişiyor.
Psikiyatri öğretim görevlisi Dr. Ralph G. Walton 1980-1985 yılları arasındaki tıp dergilerinden 166 makaleyi inceledi. Bu incelemede, aspartam üreticilerinin finanse ettiği 74 çalışmadan hepsinin tatlandırıcının güvenli olduğu sonucunu çıkarttığını gördü. Aspartam endüstrisinin parası olmadan hazırlanan bağımsız 92 makaleden 84’ü ise sağlığa zararlarından bahsediyordu.
Melanie Warner, 12 Şubat 2006, New York Times
http://www.aspartame.net/ResourcesPDF/New_York_Times_Reply.pdf
Turkçesi: http://www.iyibilgi.com